-
1 durchsetzen
См. также в других словарях:
stawiać – postawić na swoim — {{/stl 13}}{{stl 7}} dzięki swojemu uporowi, pokonując trudności, osiągać to, co się zamierzyło; realizować swoją wolę wbrew sprzeciwom : {{/stl 7}}{{stl 10}}Postawiła na swoim. Rodzice zgodzili się, żeby studiowała w Warszawie. Ktoś zawsze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
postawić — dk VIa, postawićwię, postawićwisz, postawićstaw, postawićwił, postawićwiony 1. «stawiając umieścić gdzieś jakąś rzecz (rzadziej osobę) we właściwej dla niej pozycji; ustawić» Postawić wazon z kwiatami na stole. Postawić laskę w kącie. Postawić… … Słownik języka polskiego
postawić — 1. Postawić gdzieś stopę, nogę (pierwszy raz) «być gdzieś, znaleźć się gdzieś (po raz pierwszy)»: (...) człowiek po raz pierwszy w dziejach ludzkości miał zamiar postawić stopę na Księżycu. C. Kuriata, Spowiedź. Niemal od pierwszej chwili, gdy… … Słownik frazeologiczny
swój — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. M. m swój, n swoje || swe, ż swoja || swa, D. m n swojego || swego, ż swojej || swej, C. m n swojemu || swemu, ż swojej || swej, B. mż = D., mnż n = M., ż swoją || swą, N. m n swoim || swym, ż swoją || swą, Mc. m n… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cel — 1. Chybić celu «nie osiągać zamierzonego efektu»: Tym wszakże razem zamierzona złośliwość agenta chybiła celu, Jakuci bowiem życzliwiej spojrzeli na Smugę. A. Szklarski, Wyprawa. 2. Dopiąć, dosięgnąć celu «osiągnąć zamierzony skutek działań,… … Słownik frazeologiczny
chcieć — ndk, chcę, chcesz, chciej, chciał, chcieli, chciany 1. «mieć chęć, ochotę, wolę; pragnąć, życzyć sobie; także: zamierzać» Chcieć chleba. Chcieć wyjechać. Chcieć jak najlepiej. Chcieć, żeby było lepiej. Człowiek chcący spokoju. Urodzić dziecko nie … Słownik języka polskiego
dokazać — dk IX, dokazaćkażę, dokazaćkażesz, dokazaćkaż, dokazaćał dokazywać ndk VIIIa, dokazaćzuję, dokazaćzujesz, dokazaćzuj, dokazaćywał 1. «osiągnąć zamierzony cel; dokonać, dopiąć czegoś» Pragnąć dokazać czegoś. Z trudem czegoś dokazać. ◊ Dokazać cudu … Słownik języka polskiego
dopiąć — dk Xc, dopiąćpnę, dopiąćpniesz, dopiąćpnij, dopiąćpiął, dopiąćpięła, dopiąćpięli, dopiąćpięty, dopiąćpiąwszy dopinać ndk I, dopiąćam, dopiąćasz, dopiąćają, dopiąćaj, dopiąćał, dopiąćany 1. «zapiąć coś do końca, dokładnie, całkowicie» Dopiąć… … Słownik języka polskiego
kieł — m IV, D. kła, Ms. kle; lm M. kły, D. kłów 1. «u ssaków: ząb znajdujący się między siekaczami a zębami trzonowymi, zwykle stożkowaty i wyższy od pozostałych» Białe, ostre, potężne kły dzika, lwa, tygrysa, wilka, zwierząt. Błyskać groźnie kłami.… … Słownik języka polskiego
przeforsować — dk IV, przeforsowaćsuję, przeforsowaćsujesz, przeforsowaćsuj, przeforsowaćował, przeforsowaćowany przeforsowywać ndk VIIIa, przeforsowaćowuję, przeforsowaćowujesz, przeforsowaćowuj, przeforsowaćywał, przeforsowaćywany 1. «przeprowadzić coś wbrew… … Słownik języka polskiego
przeprowadzić — dk VIa, przeprowadzićdzę, przeprowadzićdzisz, przeprowadzićwadź, przeprowadzićdził, przeprowadzićdzony przeprowadzać ndk I, przeprowadzićam, przeprowadzićasz, przeprowadzićają, przeprowadzićaj, przeprowadzićał, przeprowadzićany 1. «przebyć jakąś… … Słownik języka polskiego
